Maarten Heiligman

1.
Maarten Heiligman kwam te paard erân,
Hij reed door de barre koude,
Langs de velden door de wouden.
Maarten Heiligman kwam te paard erân.
2.
Maarten Heiligman had een mantel ân,
’t Was ’t laatste stukje kleren
Om de koude nog te weren,
Maarten Heiligman had een mantel ân.
3.
Maarten, goede vrind, ieder welgezind,
Vond in d’avond, in de regen
Arme beed’laar neêrgezegen.
Maarten goede vrind, ieder welgezind.
4.
Maarten, warm van hart, voelde diepe smart.
Wil de bedelaar bedenken,
En hem licht en warmte schenken.
Maarten, warm van hart, voelde diepe smart.
5.
Maarten steeg van ’t paard, nam z’n blinkend zwaard.
Trok met enk’le forse rukken,
Eigen mantel in twee stukken.
Maarten steeg van ’t paard, nam z’n blinkend zwaard.
6.
Maarten Heiligman ziet de beed’laar ân,
Zie, en het was God de Here,
Die daar lag zo arm ter nere,
Maarten Heiligman ziet de beed’laar ân.
7.
Maarten geeft ons kracht in de donk’re nacht,
Warmte, liefd’ en licht te schenken,
Aan de medemens te denken.
Maarten geeft ons kracht in de donk’re nacht.

Zeer geschikt voor de fluitles

T: Elisabeth Lebret (1907-2005)
M: Gerard van Hulst (1990-1990)