Een sprookje van Grimm
Lang, lang geleden, toen God zelf nog op aarde rond ging, was het land veel vruchtbaarder dan het nu is: toen droegen de korenaren niet vijftig- of zestigvoud, maar vierhonderd- tot vijfhonderdvoud. De graankorrels aan de halm groeiden van onder- tot bovenaan: zo lang als de graanstengel was, zo lang was ook de aar.
Maar, zo zijn de mensen, in tijden van overvloed geven ze geen acht meer meer op de zegeningen van God, ze worden onverschillig en lichtzinnig.
Eens op een dag ging er een vrouw langs een korenveld, en haar kleine kind dat naast haar huppelde, viel in een plas en maakte haar jurkje vuil. Toen rukte de moeder een handvol van die mooie aren af en maakte daarmee de jurk schoon.
Toen de Here God, die juist langs kwam, dat zag, werd hij toornig en sprak: "Voortaan zal de korenhalm geen aar meer dragen: de mensen zijn de hemelse gave niet langer waardig."
De omstanders, die dat hoorden, schrokken en vielen op hun knieën en smeekten, dat hij nog iets aan de halm zou willen laten staan: al verdienden ze het zélf niet, dan terwille van de onschuldige hoenders, die anders zouden moeten verhongeren.
De Here, die hun ellende voorzag, kreeg erbarmen en vervulde hun wens. En zo bleef bovenaan de aar nog over, zoals zij nu groeit.
Die Kornähre
Vorzeiten, als Gott noch selbst auf Erden wandelte, da war die Fruchtbarkeit des Bodens viel größer als sie jetzt ist: damals trugen die Ähren nicht fünfzig- oder sechzigfältig, sondern vier- bis fünfhundertfältig. Da wuchsen die Körner am Halm von unten bis oben hinauf: so lang er war, so lang war auch die Ähre.
Aber wie die Menschen sind, im Überfluß achten sie des Segens nicht mehr, der von Gott kommt, werden gleichgültig und leichtsinnig.
Eines Tages ging eine Frau an einem Kornfeld vorbei, und ihr kleines Kind, das neben ihr sprang, fiel in eine Pfütze und beschmutzte sein Kleidchen. Da riß die Mutter eine Handvoll der schönen Ähren ab und reinigte ihm damit das Kleid.
Als der Herr, der eben vorüberkam, das sah, zürnte er und sprach: "Fortan soll der Kornhalm keine Ähre mehr tragen: die Menschen sind der himmlischen Gabe nicht länger wert."
Die Umstehenden, die das hörten, erschraken, fielen auf die Knie und flehten, daß er noch etwas möchte an dem Halm stehen lassen: wenn sie selbst es auch nicht verdienten, doch der unschuldigen Hühner wegen, die sonst verhungern müßten.
Der Herr, der ihr Elend voraussah, erbarmte sich und gewährte die Bitte. Also blieb noch oben die Ähre übrig, wie sie jetzt wächst.
Vertaling Tineke's DoeHoek / AntroVista
We vertellen de sprookjes op een rustige, neutrale toon, naar een goede afloop toe, we houden dramatiek en emoties achterwege. Zonder uitleg en verklaringen laten we de beelden voor zich spreken.
Veel waardevolle informatie over sprookjes is te vinden in het boek 'Sprookjeswijsheid, de motieven in de sprookjes'.
Een heerlijke bezigheid aan het strand!
Uit: 'Vakantieboek' van Anne en Peter Thomas.
Zomer | spelletjes
Voor kinderen van 7-9 jaar
Caroline von Heydebrand, vert. Anton Limburg
Sint Jan | toneelspelen | zomer
Een Russisch liefdessprookje rond het Sint Jansfeest
Door Maya Muntz, voor kinderen vanaf 9 jaar
Sint Jan | verhalen vertellen | zomer
Een kringspel voor het Sint Jansfeest
Sint Jan | dansen en bewegen | muziek maken | zomer
Een avondlied van de Zuni-indianen uit Noord-Amerika
Met kleurplaat
Muziek maken | Sint Jan | zomer | knutselen
Here we go round the mulberry bush
Een kringspel met alledag-thema's en ambachten
Voor kinderen vanaf 7, 8 en 9 jaar
Dansen en bewegen | lente | zomer
Ik zie rond in de wereld - Ich schaue in die Welt
Vrije School ochtendspreuk op muziek
Rudolf Steiner
Zomer | spreuken en versjes | muziek maken